CAN SIKINTISI
Corona nedeniyle evden çıkamadığımız ve artık suratımın sirke satmaya başladığı günler birbirini kovalarken, aklımdan geçen tek şey dünyanın bütün ayakkabılarını satın alıp karşılarına geçip bir kahve içmekti. Bir hengame içinde geçen 2020’nin son günlerinde geriye dönüp baktığımızda hepimizin ortak fikri her şeyden önce sağlık olsun demekten ibaretti artık. Çoğumuz 2020’ye girerken dileklerini tutup planlarını yaptı, bir kısmımız da akışına bıraktı. Şimdi sıra 2021’deydi. Kafamda 2021 için planlar yapıp o gazla ‘’Bekle beni 2021 ben geliyorum!’’ deyip sakince oturdum salondaki koltuğa. Tamam geliyordum da, nasıl? Dışarı çıkmak istesem çıkamıyordum çünkü salgın devam ediyordu; korunmak zorundaydık. Evde durmaktan da artık sıkılmaya başlamıştım. Sanırım en mantıklısı koridorda volta atmaktı. Kendime yeni etkinlikler bulmalıyım deyip latte yapmaya soyunmuştum. Yaptığım latteyi yudumlarken önceki hayatımda barista olduğuma iyiden iyiye kendimi inandırmaya başlamı