Benim balonlarım vardı onları kimler aldı?

                       Baharı, çok beklediğim yazı ve hatta sonbaharı da atlatıp kış mevsimine geldiğimiz yılın son gününden herkese merhaba!        Çok beklediğim yaz mevsimini yürümediğim kadar yürüyüp gezerek geçirmiş, bütün bir kış hayalini kurduğum şort, t-shirt, terlik kombinini dibine kadar kullanarak geçirdiğim yaz mevsiminin hakkını vermeye çalışmıştım. Aklım hâlâ yapamadığım kombinlerdeydi.         Yılın en sevdiğim, en süslü zamanı olan yeni yıl döneminde sokakların ve mekanların süslenmesiyle bir nebze kendimize gelir gibi olduk ama tabii en çok istediğimiz şey corona'nın bitip yeni normal hayatımıza adapte olmaktı. (Ay hadi inşallah.)      Fonda çalan yeni yıl müziklerinin verdiği neşeyle kafamda 2022'nin planlarını ve hedeflerini bir bir oluşturmaya başlamıştım bile. Belki de birçoğumuz için öncekinden farklı olmadan geçen 2021 umarım yerini 2022'de güzelliklere bırakır diyerek yeni yıl dileklerimi bir bir sıralıyordum kafamda.       2022'de  daha çok yazı

Üçüncü dalgaya merhaba deyip beşinci dalga ile cilveleşmekten korktuğumuz bu günlerde mutfak masasından herkese merhaba.  Market alışverişi yapıldı, kahve içildi, fal kapatıldı derken saati bilmem kaç yaptık yine. Günlerden 1 Nisan 2021. ….    Üstteki paragrafı yazalı yaklaşık 10 dakika oldu ve halen ne yazsam diye boş boş ekrana bakıyorum. Geçip giden günlerin ardından  Corona olmadan yatağa sağlıklı girenler olarak bayram ederek kapatıyorduk günü. Aman nazar değmesindi.     Baharın gelmesinin ardından çoğumuzu alınan kiloları nasıl vereceğimiz şeklinde bir telaş sarmıştı ama benim aklım halen yapmaya üşendiğim brownie kurabiyelerdeydi.  Acaba kurabiyeleri yaptıktan sonra mı rejime başlamalıyım yoksa gün bugündür deyip hemen kolları sıvamalı mıyım bilmiyorum. Kafamda deli sorular.     Bir oturuşta bölüm bölüm bitirilen diziler, yarım kalmış kitapların okunması, yapılan egzersizler ve bilumum yemek yapma denemeleri artık beni kesmiyordu. Can sıkıntısından İngiliz yapımı tarihi

‘’Kalça kaslarımı geliştirmek için uğraştığım kadar başka şeylerle de bu kadar uğraşsaydım kim bilir nerenin profesörü olmuştum’’ diye homur homur homurdandığım günler hızla geçiyordu.     Her gün yapılan egzersizler, sabah uyanınca akşam saat 20:00’den sonra bir şey yemeyeceğim diye gündüzden kendine verilen sözler akşamları yenen çikolatalarla yer değiştiriyordu.    Anlamsızca birbirini kovalayan günlerden doğum günümde nasibini almıştı ve ben bu yazıyı yazarken çoktan geçip gitmişti bile. (Ocak)    Garip bir yaş geçirmiştim. Hayal bile edemeyeceğim şeyler yaşatmıştı bana hayat; bu sefer gerçekten de sürprizlerle doluydu.  Pamuk Prenses masalındaki hanım kızımıza gerçek prensesin kim olduğunu  göstermiştim; mutluydum. (Ocak)    Doğum günümden sonra yağan kar yağışı da beni bir süre oyalamıştı.  Bir çoğunuzun romantizmini bölmek istemem ama pencereden bakınca yağan kardan da hiç de mutlu değildim. Zira kar en nefret ettiğim şeyler listesinde yerini alalı çok zaman olmuştu. Ols